Ingebruikname twee vaste bewakingscamera’s niet-besloten plaats – site Brieljant – Kaandelpark
Annick Verstraete:
We lezen dit agendapunt als een antwoord op de incidenten die zich in september oa in de omgeving van Brieljant hebben afgespeeld en over voorlopers daarvan. We zoeken dus een manier om met deze problematiek om te gaan. En dan komen we bij het tijdelijk installeren van camera’s, op de commissie toegelicht om de omgeving te controleren, maar ook het plaatsverbod dat aan bepaalde jongeren is opgelegd op te volgen. Tot daar kunnen we volgen.
Maar wij lezen nergens dat het hier om een tijdelijke maatregel gaat. Ik lees: De gemeenteraad verleent positief advies tot de ingebruikname van de bewakingscamera’s in het gebied tussen de Brielstraat – Tweebruggenlaan – Stadionlaan en Mouterijdreef – meer bepaald de omgeving van het jeugdhuis Brieljant en het Kaandelpark, te 9800 Deinze. Om de camera’s aan te kopen wordt gewerkt met een verschuiving op budgetcodes in het exploitatiebudget. Het advies van de politiek aan de gemeenteraad heeft als titel: advies inzake de plaatsing van vaste camera’s op niet besloten plaatsen. Niets tijdelijks dus?
Het gebruik van camera’s, slimme camera’s en drones neemt letterlijk een snelle vlucht, ook in Deinze. Maar de mogelijkheden die er via deze technologie ontstaan, zorgen meteen ook voor een aantal spanningsvelden waarin we toch oordeelkundige afwegingen moeten maken. Ten eerste moeten we ons de vraag stellen of deze camera’s een antwoord bieden op het probleem? Ten tweede moeten burgers te allen tijde hun privacy beschermd weten en niet massaal getraceerd worden onder het mom van veiligheid.
In die zin is het voor ons fundamenteel belangrijk om te weten of deze camera’s een tijdelijke maatregel zijn ten gevolge van de incidenten die er geweest zijn in de buurt van het jeugdhuis, dan wel een blijvende maatregel.
Welk antwoord zoeken we eigenlijk?
Wij pleiten ervoor dat alle jongeren een veilige plek kunnen vinden in Brieljant, dat ouders met een gerust hart hun kinderen aan dit jeugdhuis kunnen toevertrouwen en dat het personeel en de vrijwilligers die daar werken zich veilig voelen. Hoe zorgen we voor die veiligheid als er situaties ontstaan waar individuen of groepen deze veiligheid verstoren? Voor ons is het van primordiaal belang om die veiligheid en criminaliteit niet als een thema op zich te gaan benaderen, maar net te gaan kijken naar wat er achter die criminaliteit zit bij de jongeren, in het sociale weefsel en in de fysieke omgeving. En iedereen rond de tafel weet hoe we daar op kunnen inzetten. Het is een combinatie van maatregelen. Ik voer geen pleidooi tegen het tijdelijk plaatsen van camera’s, maar voor het slim inzetten van camera’s als onderdeel van een beleid dat streeft naar wat ik eerder heb aangegeven: een veilige plek voor iedereen. En wij weten allemaal hoe dat moet. Daarom werd een jeugdopbouwwerker aangeworven met een duidelijk omschreven takenpakket. Dat is een nieuwe functie in de stad Deinze, die toch weloverwogen gekozen is.
Ik wil hier iets dieper op ingaan, omdat dat voor ons belangrijk is in relatie tot het plaatsen van camera’s, omdat dit het samengaan van maatregelen is en omdat we hier praten over een probleem dat zich gemakkelijk kan verplaatsen naar andere locaties.
Wij hebben nu 1 jeugdopbouwwerker in dienst, die naar wij horen fantastisch goed werk levert. We kiezen ervoor om die jeugdopbouwwerker zelf in dienst te nemen en niet om een convenant af te sluiten met bvb de VZW Uit de Marge, of nog beter LEJO, een organisatie die vanuit Gent werkt en met veel omliggende gemeenten samenwerkt. Dit is echt geen werk om vanuit één persoon op te nemen voor een stad als Deinze. Om een voorbeeld te geven: Aalst, dubbel zoveel inwoners als Deinze heeft 7 jeugdopbouwwerkers, in Ronse (26000 inwoners) zijn er 2,5 , in Zottegem (26000 inwoners) 2. Samengevat, in vergelijking met steden van dezelfde omvang, is een investering van de stad in 2 VTE jeugdopbouwwerkers zeer verdedigbaar. Het afsluiten van een convenant biedt het voordeel dat de stad externe expertise en omkadering binnen trekt en dat er een dynamiek ontstaat om via projectfinanciering in te zetten op extra thema’s waardoor de begeleiding van jongeren ruimer en met meer jeugdopbouwwerkers kan gebeuren. Er zijn verschillende oproepen en wanneer er gewerkt wordt met een convenant zoekt de VZW ook voor welke projectsubsidies een stad in aanmerking komt.
Dus een groot pleidooi om dit structureel aan te pakken en ervoor te zorgen dat het probleem zich niet gewoon verplaatst naar een andere plek in Deinze.
Wij voeren een pleidooi voor meer jeugdopbouwwerk, gezien de eigenheid van onze Stad als onderwijsstad en een sterke groei van jonge gezinnen. Wij kiezen niet voor het inzetten van camera’s als een permanente maatregel om jongeren te monitoren. En we willen geen vals veiligheidsgevoel meegeven. Veiligheidscamera’s kunnen geen politieagent vervangen en zijn geen oplossing als ze enkel voor een verschuiving van de criminaliteit naar andere plaatsen zonder camera betekenen.
Wij willen daarom een amendement indienen
jaarrekening 2022 en aanpassing 2023 meerjarenplan 2020-2025
Vaststellingen en bedenkingen
Over covid-19 naar inflaties, indexaties , onstabiele energiekosten, extra uitgave van 1,2 milj euro en een toename van het aantal inwoners die de stadskas spijzen.
We stellen vast dat de financieel directeur en haar dienst het geld goed beheren, de rekeningen kloppen, de jaarrekeningen zijn in evenwicht, de autofinancieringsmarge en gecorrigeerde autofinancieringsmarge zijn beide hoger dan voorzien in het meerjarenplan.
Er zijn een aantal meevallers aan de ontvangstenzijde: inkomsten uit gemeentefonds en uit de personenbelasting stijgen. Onze Stad blijft groeien. En dat betekent meer inkomsten, maar zoveel nieuwe inwoners stellen ons ook voor bijkomende uitdagingen. Inzake mobiliteit. Inzake onderwijs, kinderopvang, zorg en samenleven. Deze uitdagingen worden helaas weinig vertaald in deze cijfers.
De inleiding van het lijvige werk over de jaarrekeningen vertelt ons dat de SDG’s de richting tonen. Dat kunnen wij alleen maar toejuichen.
Maar waar is het beleid?
Personeelsbeleid
De personeelskosten stegen sterk, zoals bij elke organisatie of bedrijf tgv een 5voudige loonindexatie in 2022. (totaal + 5,3 %).
49% van de exploitatiekosten van de Stad en het OCMW gaan naar verloning van het personeel.
Wat we vanuit onze fractie als positief aanmerken is:
De implementatie van de IFIC-verloning, en in het bijzonder in de kinderopvang, ook voor het personeel waarvoor er geen wettelijk verplichting is. Kwalitatieve kinderopvang begint met het goed verlonen van het (overbelaste) personeel. Mooi van de Stad om deze keuze te maken.
De gelijkschakeling van de vakantieregeling voor de contractuele en de statutaire medewerkers.
Het zijn manieren om personeel aan ons te binden, belangrijk gezien de krapte op de arbeidsmarkt en de diverse knelpuntberoepen.
Aantal dossiers bij het OCMW:
Dit steeg sterk in 2022, vooral tijdens het voorjaar een stijging van meer liefst 40% : van ruim 500 dossiers naar ruim 700 dossiers op jaarbasis.
tgv de oorlog in Oekraïne en de vluchtelingenstroom die dat op gang bracht,
tgv de stijgende energieprijzen en de crisis die dat in veel gezinnen veroorzaakte.
Positief ervaren we vanuit onze fractie:
Toename van het aantal huurpremies om mensen op de private markt te ondersteunen
Verlenging van de psychosociale premie om mensen te ondersteunen bij het betalen van professionele psychologische hulpverlening. Maar slechts 5760 euro van het voorziene krediet van 40.000 euro werd uitgegeven. Misschien moeten de voorwaarden verlaagd worden, want de noden blijven hoog en dure hulp wordt vaak uitgesteld omwille van de financiële drempel.
Subsidie voor veerkrachtige steden:
In 2022 ontving de stad een flinke subsidie van 1.691.853 euro voor een dossier om de stationsbuurt op te waarderen. Tot op heden is dat geld nog niet besteed. We hopen dat er snel met dit project gestart wordt, want de noden in die buurt zijn hoog en het geld is er! De buurt heeft nood aan groen en meer leefbaarheid. Zo snel mogelijk.
De prioritaire acties van deze legislatuur:
In 2022 werd slechts 1.380.039 euro uitgegeven van de voorziene 11 miljoen euro.
Dit uitstelgedrag zien we nu al jaren en is nefast voor het geloof van mensen in het beleid.
Ook vorig jaar werd maar 10% van het voorziene budget voor prioritaire acties aangewend. Er was nochtans een plan om dit sterker op te volgen. Wij blijven het een gebrek aan planning vinden dat telkens zoveel investeringen uitgesteld worden. Het vraagt een visie van het stadsbestuur om keuzes te maken voor de toekomst
De inwoners van Hansbeke, Landegem en Meigem wachten op hun afgewerkte, vernieuwde stadskern.
De fietsers wachten op vele kilometers veilige fietspaden, die al jaren beloofd zijn.
De site Oostkouter blijft wachten op een definitief plan en op actie. In oktober 2010 verliet de politie deze site! Sindsdien blijft de bestemming van deze centraal gelegen plek in Petegem een blanco pagina. De grootste deelgemeente van onze stad verdient meer en beter.
Tot slot: ons stokpaardje, de bomen.
De broodnodige katalysators om de hitte en leefbaarheid te lijf te gaan.
We lezen dat het bomenplan gerealiseerd wordt en dat de bomenteller in volle ontwikkeling is. Maar slechts de helft van het voorziene budget voor nieuwe bomen is gebruikt. Jammer. De klimaatopwarming wacht niet. We moeten dit item dringend meer prioriteit geven!! 1 gratis boom per gezin is niet genoeg. Tijd voor meer ambitie. Om de straat op te gaan en iedereen op het belang van bomen en vegetatie te wijzen.
Jammer dat het Masterplan Palaestra (bouw nieuwe sporthal) in de wacht moest om wille van teveel geplande investeringen.
Als we nu zien wat er maar geïnvesteerd is in 2022, dan was, is er wel budgettaire ruimte om dit masterplan te realiseren.
We begrijpen dat er vorig jaar onrust was over de financiële situatie ten gevolge van de opeenvolgende crisissen, maar dat is nu wat uitgeklaard.
Dossiers meeslepen
Ook aan de inkomstenzijde blijven we maar oude dossiers meeslepen.
Het dossier van de verkoop van de site van het voormalig stadhuis: al enkele jaren wordt die verkoop ingepland als een inkomst, maar telkens wordt die doorgeschoven.
De site Oostkouter en de stationsbuurt
De bestemming van deze centraal gelegen plek in Petegem blijft een blanco pagina. De grootste deelgemeente van onze stad verdient meer en beter.
Deze 2 dossiers samen zouden meer dan 9 miljoen euro moeten binnenbrengen. Geld dat we kunnen investeren in onze Stad en onze inwoners. Helaas zien we bij allebei geen schot in de zaak. Jammer.
Dat zorgt ervoor dat de meerjarenplanning eerder een richtdocument wordt, gezien planningen niet worden aangehouden. Wij pleiten ervoor om in de toekomst echt veel nauwkeuriger te plannen.
Zo stellen we ons de vraag of de werken aan de stationsomgeving echt zullen opstarten. We zien een stijging van het budget voor het klimaatpact maar wat betekent dat?
Subsidie voor veerkrachtige steden:
In 2022 ontving de stad een flinke subsidie van 1.691.853 euro voor een dossier om de stationsbuurt op te waarderen. Tot op heden is dat geld nog niet besteed. We hopen dat er snel aan dit project gestart wordt, want de noden in die buurt zijn hoog en het geld is er!
De buurt heeft nood aan groen en meer leefbaarheid. Zo snel mogelijk.
De prioritaire acties van deze legislatuur:
In 2022 werd slechts 1.380.039 euro uitgegeven van de voorziene 11 miljoen euro.
Nogmaals: de klimaatopwarming wacht niet!
De bomenteller is in volle ontwikkeling. Maar slechts de helft van het voorziene budget voor nieuwe bomen is gebruikt. Jammer. . We moeten dit item dringend meer prioriteit geven! 1 gratis boom per gezin is niet genoeg. Tijd voor meer ambitie en op straat gaan om inwoners aan te moedigen om zelf voor meer bomen en vegetatie te zorgen.
Annick Verstraete en Eva Martens
Meerjarenbegroting
Tussenkomst financiën 15 december 2022
Alweer bespreken we de kredieten en bijsturing meerjarenplan in een zeer bijzondere macro economische en sociale context.
We begrijpen ook dat de uitlopers van de corona pandemie, de verderzetting van de vaccinatiecampagne, de Oekraïne crisis, de energiecrisis, de inflatie en de nakende recessie een significante impact hebben op zowel de werking van de stad als op de cijfers die voorliggen.
Maar toch stellen we, ondanks deze context, een patroon vast waarbij investeringen steeds worden overgeheveld naar een volgende jaar, nu zelfs naar de volgende legislatuur. Het is een bemerking die wij jaar na jaar in december maken.
Er zijn keuzes gemaakt om een aantal grote projecten deze legislatuur niet meer aan te pakken.
Wij stellen ons toch vragen zoals waar de bibliotheek nu eindelijk een plekje zal vinden? Hoe we ons imago van Deinze fietsstad handen en voeten kunnen geven als er zoveel investeringen in fietspaden geschrapt worden. Ook de zorg moet inboeten via het prioriteitenplan sociale huurwoningen en de investeringen in het zorgbedrijf.Tegelijk worden er inkomsten gecreëerd door de verkoop van OCMW gronden voor bijna 10 milj€.
Creatieve oplossingen voor alternatieve woonvormen konden hier een plaats vinden.
De investeringen die verschoven worden maken het moeilijk om de cijfers goed te interpreteren.
Zo zien we dat de schuldgraad per inwoner serieus stijgt volgend jaar tot het eind van deze legislatuur. Op dit moment stijgt deze schuld van minder dan 1000€ per inwoner vorig jaar naar 1573€, maar we moeten er rekening mee houden dat we een aantal investeringen steeds doorschuiven . Ook nu weer voor bijna 9 milj €. We houden die schuldgraad per inwoner aan tot het eind van de legislatuur.
Voor ons is het duidelijk dat niet alles wat voor deze legislatuur gepland was zal kunnen uitgevoerd worden.
De verschillende macro omgevingsfactoren versterken dat nog en worden nu ook gebruikt als reden waarom het MJP niet volledig kan uitgevoerd worden, maar zoals eerder aangehaald, stelt dat patroon zich al langer. Wij weten dus eigenlijk niet of we ons zorgen moeten maken in die hoge schuldgraad, want we weten niet of die stijging effectief ook zo groot zal zijn. Goed nieuws voor de burger denk je dan? Dat hangt er natuurlijk van af welke beloftes er niet gerealiseerd worden. Beleidsmatig is de waarde van een meerjarenplanning, een strategische nota, prioritaire doelstellingen, ….op die manier moeilijk in te schatten.
Personeel
Het aantal personeelsleden stijgt, maar wij ervaren toch de grote nood om vacatures ingevuld te krijgen en personeel aan boord te houden.
Het blijft moeilijk om hier zicht te krijgen op wat er precies aan de hand is. Het lijkt er toch op dat er sinds de fusie veel goede krachten weggegaan zijn. Is dat zo? En zo ja, waarom? Misschien voelt niet iedereen zich zo goed in het fusieverhaal dan jullie dachten. Anderzijds hadden wij ook verwacht dat er met de fusie efficiëntiewinsten zouden zijn. Dat niet meer maar juist minder mensen nodig zouden zijn om hetzelfde werk te doen. Dan is het toch zeer tegenstrijdig dat er zoveel extra personeel nodig blijkt te zijn. We volgen de trend die zich stelt in grotere organisaties: AD, adjuncten, clustercoördinatoren en diensthoofden en 5,5 beleidsmedewerkers. Een verdere professionalisering met een toename van jobs op A en B niveau.
De grafieken over het aantal intakes en het aantal dossiers leefloon toont de stijgende werkdruk aan in het OCMW/sociaal huis.
Het is maar de vraag of het stijgend aantal vacatures hiervoor een oplossing biedt. Het vraagt wellicht nog investeringen om de match te maken tussen het profiel van de aanvrager leefloon en de verwachtingen in de openstaande vacatures.
Het lijkt nu alsof er een exponentieel grotere stijging is van het personeel bij het OCMW, wat de sociale dienstverlening ten goede zou komen, maar eigenlijk is het personeel op de OCMW lijst is gezet omwille van subsidiëring.
We verwachten of hopen dat alle nodige aanwervingen tegen 2024 kunnen gerealiseerd zijn. We beseffen dat deze aanwervingen nodig zijn om beleid uit te voeren en een kwalitatieve dienstverlening uit te bouwen. Tegelijk is een nog niet volledig ingevulde personeelsformatie één van de redenen waarom de belastingsdruk lager is dan het gemiddelde in de cluster. Een volledige invulling betekent tegelijk een netto stijging van bijna 10 milj€ in vergelijking met de rekening 2021, de meest recent beschikbare cijfers (weliswaar met in begrip van de indexaties).
De verkoop van de boomgaard in Merendree. Volgens onze informatie zou dat aan het regionaal landschap zijn? Het was net één van de doelstellingen om open ruimte uit te bouwen in de stad.
In de strategische nota staat duidelijk dat er via het ruimtefonds jaarlijks middelen voorzien worden om meer open ruimte te creëren. Toch werd aangegeven dat dit als het ware geen gekleurde middelen zijn en dus gewoon kunnen aangewend worden als een bron van inkomsten. Bedoeling was om voedselbos in Nevele verder uit te bouwen en bebossing, bebloeming en vergroening in de centrumstraten en dorpskernen te voorzien. We zien nu vooral dat er eenjarige bloemen en zelfs bomen in bakken aangeplant worden in de centrumstraten, wat niet meteen een echte vergroening van de stad is.
Ons idee om van de Tolpoortstraat de groenste winkelstraat van Vlaanderen te maken werd nooit weerhouden.
Technisch is alles in orde.
Het is zelfs zo dat we iedere keer weer verrast worden door de financiële optimalisaties zoals nu de schuldherschikking van bestaande leningen, die zorgen voor budgettaire ruimte.
Maar voor ons blijft het beleid afwezig.
Waarom zijn welke keuzes gemaakt en hoe blijven we verantwoorden dat investeringen naar voor geschoven worden die uiteindelijk niet worden uitgevoerd. Wat is de impact van de duurzaamheidsdoelstellingen, het burgemeestersconvenant in de cijfers?
Maar we sluiten positief al, want ook Belfius is niet pessimistisch gestemd lazen we in de krant.
Vanaf 2023 stijgen de inkomsten van de gemeenten geleidelijk door de hoge inflatie.
De inkomsten uit belastingen, vooral uit de onroerende voorheffing en de aanvullende personenbelasting, brengen dan meer en meer geld in het laatje.
Annick Verstraete december 2022
GroenRood gaat voor hemel(s)water
Deze zomer is zelfs de grootste twijfelaar overtuigd van het belang van water. In Deinze wordt er gewerkt aan een hemelwaterplan maar GroenRood wil niet wachten op dit plan en doet nu al een concreet voorstel.
Probleem? Oplossing.
Bram Stroobandt: ‘ Dit is een pilootproject. We moeten dringend meer regenwater recupereren en zo het gebruik van kostbaar leidingwater beperken. Daarbij zien wij een ideale rol weggelegd voor de kerken op ons grondgebied. Kerken hebben grote oppervlaktes aan daken. Op verschillende plaatsen kan men openbare reservoirs aansluiten op de regenafvoer van die kerken.
Mensen kunnen gratis water aftappen, letterlijk hemels water!
Er zijn vele voordelen aan : water voor tuintjes, het onderhoud van begraafplaatsen, om de gemeentelijke plantsoenen water te geven, . Hierbij moet er rekening gehouden worden met de specifieke noden van elke buurt. Kerken staan steeds centraal in de dorpskern waar er vaak meer bebouwing is en minder kansen voor een regenput.’
Zo’n watertap doet water sparen, werkt ook sensibiliserend voor de buurt en zorgt voor een gemeenschapsvormend element. Mensen voelen dat ze concreet iets kunnen doen aan de nadelen van de klimaatopwarming. Een kleine en goedkope maatregel: ‘wijwater’ omzetten in ‘wijkwater’.
Oplossing? Probleem!
Eerste schepen Cornelis toonde zich zeer bedreven in het zoeken en vinden van spijkers op laag water. Een greep uit de ‘argumentatie’.
1. het opgevangen regenwater zal overlopen en de muren beschadigen. (kijk eens goed op de foto hoe dat opgelost wordt)
2. Het aftappen van water door bewoners zal de erediensten verstoren. ( Oplossing , bord met verzoek om tijdens een eredienst geen water te nemen)
Bram Stroobandt : Het heeft niet mogen zijn. We vroegen met GroenRood een pilootproject bij slechts één van de kerken, maar zelfs daar wou het stadsbestuur niet in mee gaan In andere steden kan het wel, dus waarom niet in Deinze? Eerder van niet willen dan van niet kunnen …
Kinderopvang : wat goed loopt, moet niet veranderd worden.
- Het belang van het kind. De toetssteen van elke kinderopvang moet het kind zijn en het kind is hier duidelijk de dupe. Opvang op de vertrouwde school is steeds aangenamer, praktischer, pedagogisch verantwoorder. Men stelt hier de stenen voorop. Een gebouw moet gevuld worden, kost wat kost. De stenen zijn belangrijker dan het kind.
- Het gelijkheidsbeginsel tussen scholen. Door deze beslissing wordt het gelijkheidsbeginsel geschonden. De scholen in het centrum van de stad worden op die manier benadeeld. Dat een stadsbestuur de onderwijsvrede in het gedrang brengt is onbegrijpelijk.
- Het belang van de ouders. Opvang in de scholen draagt een steentje bij aan de moeilijke situatie waar ouders zich soms in bevinden door de combinatie arbeid-gezin.
- Betrokkenheid van ouders. Deze beslissing is er gekomen zonder overleg met de ouders. Het is dus een beslissing die genomen is zonder enige vorm van inspraak, enkel op basis van economische overwegingen.
Vernieuwing Stationsbuurt
De projectdefinitie leest voor onze fractie als een stukje uit ons eigen verkiezingsprogramma.
Als het goed is, mag het gezegd worden. Het is een mooi projectdossier en er hangt een heel mooie Vlaamse subsidie van meer dan 2 miljoen euro aan vast. De binnengehaalde subsidie voor ‘Veerkrachtige steden na Corona’ moet gebruikt worden voor einde 2025, dus het hele stadsvernieuwingsproject moet nu echt in een stroomversnelling terecht komen. En dat is schitterend nieuws voor een buurt die al lang wacht op een opwaardering.
‘Een kwalitatieve herinrichting van het publieke domein in de stationsbuurt moet bijdragen aan een veilige, gezonde, sociale en duurzame stationsbuurt op maat van jong en oud.’
Het hele dossier is op elke pagina doorspekt met rode en groene elementen.
Het centrale openbaar vervoersknooppunt verder ontplooien, vanuit het STOP-principe, met meer deelmobiliteit, met minder doorgaand verkeer, minder vervuiling en lawaai van auto’s en meer groene open ruimte is uiteraard een must.
Veel hangt hier echter samen met of de Stadsboulevard er al dan niet komt. In elk geval, als die er komt, komt die pas veel later. Het is dus belangrijk om het scenario met en het scenario zonder de Stadsboulevard mee te nemen in het ontwerp. Het lijkt ons dan ook wenselijk om dit mee te geven aan de ontwerpteams, zodat ze beide varianten kunnen opnemen in hun dossier.
Rond duurzaamheid en vergroening staat er heel wat geformuleerd in de visietekst.
Voor onze fractie is het ontzettend belangrijk om op dat vlak heel ambitieus te zijn. Als we de klimaatdoelstellingen en het burgemeestersconvenant willen halen, dan is het bij projecten als deze waar de open ruimte wordt aangepakt in een verstedelijkt gebied, dat we voor een echt andere aanpak moeten gaan. Niet alleen hier en daar een boom en een bloembak, maar echt drastisch ontharden ifv de strijd tegen de opwarming en de waterdoorlaatbaarheid. We hopen dan ook dat dit mee doorweegt in de keuze van het definitieve ontwerp.
Ten slotte vinden we dat we ook ambitieus en toekomstgericht moeten zijn op het vlak van duurzaam en betaalbaar wonen. De Stationsbuurt is momenteel grijs en oud, met veel verborgen armoede. Het is bij uitstek een buurt waar nog veel marge is voor verbetering van de woonkwaliteit, waar er ook nood is aan sociale huisvesting, waar alleenstaanden een betaalbare plek moeten kunnen vinden, op wandelafstand van het station. Een gezondere, duurzamere, betaalbare woonomgeving zorgt voor gezondere en gelukkigere inwoners. En dat is toch waar een stad van droomt.
Sociaal tarief seniorenrestaurants
Maar ik wil toch even tussenkomen, omdat ik echt geraakt was door het antwoord van Schepen de Spiegelaere tijdens de commissie over de prijzen van een maaltijd in de restaurants van het OCMW.
Wij keuren deze tarievennota met onze fractie goed.
Enkel in het Nevelse restaurant is er een sociaal tarief van 6,5 euro per maaltijd. Eerlijk gezegd vind ik dat tarief al niet zo heel erg sociaal.
In de 2 Deinse restaurants (Grand Café Karel Picqué en 17dorpen) wordt alleen het normale tarief van 8,5 euro per maaltijd gehanteerd. En nu komt mijn verontwaardiging: ‘omdat het altijd zo was en er dus geen nood is aan iets anders’.
Dus moeten wij het normaal vinden dat de financieel meer kwetsbare inwoners 8,5 euro per maaltijd moeten neertellen. Stel dat die inwoner 2 x per week in het OCMW-restaurant wil gaan eten, dan kost hem of haar dat 75 euro per maand. Wie met een laag pensioen moet rondkomen in deze tijden, kan zich dat echt niet permitteren.
Ik wil toch even mijn punt verder maken.
In de Gentse OCMW-restaurants als ‘t Oud Postje, Parnassus, het Toreke hanteert men 3 tarieven: een normaal tarief van 8 à 9 euro, een verlaagd tarief van 5,5 euro voor iedereen met VTK (verhoogde tegemoetkoming) en een kansentarief van 3 euro per maaltijd voor mensen met een leefloon of een equivalent inkomen. Hiervoor moeten inwoners een Uitpas aan kansentarief aanschaffen (voor 1 euro per jaar). Ik zou hier ook een pleidooi kunnen houden voor de uitrol van een Uitpas in Deinze, maar ik ga me beperken tot een duidelijke vraag om ook in de OCMW-restaurants in de Deinze op z’n minst een sociaal tarief aan te bieden. En om dat sociaal tarief echt sociaal te maken, want zelfs 6,5 euro is lang niet voor iedereen haalbaar.
Een sociaal restaurant heeft immers meerdere functies. Het biedt een volwaardige, voedzame warme maaltijd aan, maar het is ook een plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Door onze prijzen zo hoog te houden en geen sociale correcties te voorzien, duwen we een groep mensen richting meer ongezonde voeding en ontnemen wij hen de kans om andere mensen te ontmoeten.
De Cyriel Buysse Prijs
Hartelijk dank nogmaals om deze prijs.
Het werk met de vluchtelingen geeft mij veel voldoening, en de waardering van zo een prijs geeft ons de moed om verder te doen,
Groetjes uit het zonnige Vilnius,
Bart Pauwels
De Alice Buysse Prijs
Ines Keygnaert behaalde haar PhD in Geneeskunde over seksueel geweld en gezondheid van vluchtelingen, asielzoekers en mensen zonder wettig verblijf. Ze is docent seksuele en reproductieve gezondheid alsook de team leader van het “Gender & Violence Team” dat de onderzoekslijnen rond seksueel en gendergerelateerd geweld, schadelijke culturele praktijken, seksuele en reproductieve gezondheid van migranten en andere kwetsbare groepen uitvoert. Sinds 2006 coördineerde Ines verschillende onderzoeksprojecten over deze thema’s en ontwikkelde vele praktische richtlijnen voor beleid, interventies, instrumenten en vormingshandboeken. Ines is ook een erkend expert op gebied van seksueel geweld en gezondheid van migranten en voerde reeds verschillende opdrachten uit voor WHO en UNFPA maar ook voor verschillende regeringen. Ze geeft onder meer les over interculturele moeder- en kindzorg, seksueel geweld en gezondheid en mensenrechten en zetelt in verschillende expertencommissies.
